lekker aan het werk~meer foto's volgen binnenkort~

Hallo allemaal,

Eindelijk weer een verslag van wat ik allemaal uitvoer in Canada. Momenteel ben ik in Picture Butte, Alberta. Een totaal andere omgeving dan British Columbia. BC is mooi door de bergen, bossen, rivieren en watervallen, wat bij elkaar voor een schitterende omgeving zorgt. Alberta is op een ander manier mooi. Eigenlijk is er, als je het een beetje naar beneden afrond, niks. Vergeleken met BC. Het is plat en er is vooral landbouw, enorm uitgestrekte velden met graan, suikerbieten, mais, koolzaad en gras. En dan gemiddeld om de 20 kilometer een dorpje (met een paar honderd inwoners) en een aantal steden die op 1 hand te tellen zijn. Maar op een andere manier is het hier ook ontzettend mooi. Je kan nergens anders zo mooi de zon op en onder zien gaan dan hier. Omdat er niks is zie je namelijk altijd de horizon. Verder is de lucht meestal strak blauw met een paar witte wolkjes, en daaronder de graan- en koolzaadvelden, een schitterend contrast. En soms een enorme onweersbui, maar dat duurt altijd maar eventjes, en die zijn vaak ‘s nachts dus overdag is het praktisch altijd mooi weer.

Maar goed waar waren we gebleven: zaterdag 23 juli kwam ik dus met m’n hele hebben en houwen aangetuft hier in Picture Butte, met het vaste voornemen om voor het donker zou worden een onderkomen te hebben en kennis gemaakt te hebben met m’n nieuwe werkgever. Daar had ik mee afgesproken dat ik rond de middag langs zou komen. Dus ik naar hun huis gereden en daar kwam ik z’n vrouw Chelsea tegen. Na een telefoontje en wat uitleg wist ik waar ik Henry aan zou treffen. Dus ik daar naartoe, 5 minuten kennis gemaakt en toen moest ik laten zien of ik met de graafkraan om kon gaan. In Canada werkt het namelijk niet zo dat je eerst je formuliertjes invult en alles ff regelt, maar je komt ergens aan zegt hallo en voor je het weet ben je binnen 5 minuten bezig. Dat was bij de Vry in Chilliwack zo, en nu weer. Maar goed, intussen zat ik dus een beetje met die kraan in de rondte te harken (ging best aardig hoor) maar het was inmiddels 4 uur en ik moest natuurlijk ook nog een bed zien te vinden. Dus met Henry afgesproken dat ik maandag om 7 uur weer present zou zijn en dan echt zou beginnen. Volgens Henry zat er een bed and breakfast bij hem in de straat, dus ik weer teruggereden en geparkeerd. Toen ik daar de achtertuin in kwam wandelen zat daar een gezelschap van een hele aardige, van origine Friese mevrouw, Sylvia Dijkstra, met haar zoon en zijn gezin van de zaterdag te genieten. Dus ik een beetje uitgelegd wie ik was en waar ik vandaan kwam en waarom ik dan überhaupt in Picture Butte verzeild kwam, Wat natuurlijk best een fantastisch verhaal was, vooral omdat ik per direct een onderkomen zocht :). Na een potje hartelijk gelach bleek dat ze eigenlijk helemaal geen bed and breakfast meer wilde en dus eigenlijk ook niet had. Ze was 2 maanden geleden hierheen verhuist en had toen besloten ermee te stoppen. Maar ze had nog wel een heel mooi onderkomen voor als er familie kwam ofzo. Toen heb ik m’n allerliefste gezicht opgezet en verteld dat mijn moeder een echte Fries was omdat ze in Sneek geboren is en dat ik dus eigenlijk wel hier móet slapen want verder is er niks in Picture Butte en het was ook al bijna nacht, dus. En toen mocht ik blijven tot de volgende vrijdag, want dan kwam er familie. Toen heb ik m’n koffer naar binnengesleept, beetje boodschappen gedaan en gedoucht, en uiteindelijk heb ik, in mijn “aantweekantenuitklapbarefauteuil ”met een redelijk voldaan gevoel, mijn vorige reisverslag zitten typen.

Zondagochtend naar de kerk gegaan, er is zelfs een best wel grote gergem in Picture Butte zelf. Dus ik kom daar binnengewandeld, en door de koster werd ik verwezen naar de Nederlandse dienst die in een zaal plaatsvindt. Dus ik wandel die zaal binnen en struikel bijna over Henk Westeneng uit Soest en zijn maat die voor een paar weken in Canada waren bij familie en op reis. Dus dat was wel grappig en leuk dat ik die daar gelijk de eerste ochtend tegenkwam. ’s Middags een bordje soep gegeten bij Sylvia en daarna een eind gewandeld bij het meer van Picture Butte. ’s Avonds weer naar de kerk geweest en uit de kerk gezellig met Henk en zijn nichtjes en nog een aantal mensen buiten in de tuin gezeten. Zij gingen de volgende dag op reis naar de Rockey Mountains en de nationale parken enzo, dus daarna heb ik ze ook niet meer gezien.

Maandagochtend fris en fruitig opgestaan en met het werk begonnen. De eerste week was een beetje saai werk. Het zit namelijk zo: We zijn een enorme schuur aan het bouwen voor de opslag van landbouwproducten (graan, kunstmest, etc.) om daarmee te beginnen moet de grond waar op gebouwd gaat worden stevig en vlak zijn. Daar zijn we die week mee bezig geweest. Elke keer een laagje grond erop en dan vlak maken en daarna platwalsen. Nou dat platwalsen was mijn taak. Een dikke maar bejaarde en uitgeleefde trekker met daarachter een packer. En dan maar rondjes rijden achter de grader aan, en dan zo’n 11 uur op een dag. Daarbij werd de eat-and-go methode gehanteerd wat er plat gezegd op neer komt dat je alleen van je trekker afkomt om te pissen of te tanken. Een beetje slaapverwekkend was het wel maar ik had daar wel mooi de tijd om m’n zonden te overdenken en de USA-tijd in plakjes en blokjes te hakken en in vakjes en hokjes te stoppen.

Die vrijdag moest ik natuurlijk verhuizen want ik kon maar tot vrijdag bij Sylvia verblijven. De zaterdag dat ik daar aankwam zat haar zoon John daar en die had nog ergens een vriend (Allen). En de dochter van die vriend was voor onbepaalde tijd naar Quebec om daar te werken ofzo. Dus hij had een kamer leegstaan. John had Allen z’n voicemail ingesproken met de vraag oftie misschien gezelschap wilde voor een aantal weken, per direct. In de loop van de week kreeg ik via Sylvia het telefoonnummer van Allen en zo ben ik donderdagavond daarheen verhuist. Best handig dat iedereen iedereen hier kent, dan is het allemaal weer zo geregeld voor Krijn. Daar woon ik nu nog steeds, mijn slaapkamer is versierd met posters van Justin Bieber, Miley en meer van ´s dochters idolen. Laat dat nou net ook mijn idool zijn… maar ik slaap gewoon met het ligt uit dus komt helemaal goed. En verder heb ik lekker een eigen badkamertje, kan ik koken en wassen. Voor 100 dollar per week. Dus kzit hier best op een mooi plekje. Bovendien is de locatie heel voordelig: hetis 1 kilometer van de plek waar ik werk, 0,5 kilometer van de kerk, 0,3 kilometer van de supermarkt en 1 meter van een enorme bbq in de achtertuin. Allen zelf is trouwens ook een hel geschikte vent, 10 jaar geleden gescheiden en sindsdien weer naar z’n zin in het leven. Hij werkt onregelmatige diensten als monteur in Lethbridge en om het andere weekend op een melkboerderij in de buurt. Dus eigenlijk komen we elkaar ook niet zo heel vaak tegen. En als we wel tegelijk thuis zijn, drinken we een biertje in de tuin.

Ondertussen bij het werk: De grond was na die eerste week klaar dus konden we beginnen met het bouwen. De eerste dag was er eigenlijk niet zoveel te doen want toen moesten er vooral dingen geregeld worden. Er kwam een boormachine om gaten te boren waar de betonnen palen ingegoten moesten worden voor de fundering, daarnaast, betonijzer een betonmixer een bobcat etc.etc. Maar na 2 dagen begonnen we dan echt. Voor het gemak had Henry die boormachine gekocht, de prijs voor het laten boren van 110 palen was namelijk even hoog als de prijs voor de boormachine. Dus dan hou je die er uiteindelijk nog aan over. Na 6 palen lieptie in de soep. Waarna we anderhalve dag bezig geweest zijn om hem uit de klit te halen en nieuwe kabels erin te hangen. En toen deedtie het weer, maar het werkt nooit zoals op papier, dan ene keer breekt er weer een kabel en de volgende keer moet de hele motor een stukje naar voren geschoven worden (alles losschroeven, 3 millimeter verplaatsen en alles weer vastdraaien) omdat er teveel spanning op de aandrijfriemen stond of de boorkop komt niet meer mee omhoog als het gat bijna diep genoeg is (6 meter) en moet er iemand aan een kettinkje naar beneden in het gat om een ander kettinkje aan de boorkop vast te maken om hem er weer uit te heisen. Alles bij elkaar een afwisselende en onvoorspelbare job. Ondertussen wordt er betonijzer in elkaargezet, en in de gaten gestopt. Daarna beton erin gieten. Volgens de planning lopen we inmiddels een beetje achter. Afgelopen zaterdag zou een gedeelte van de vloer gestort worden. Dus vrijdagavond tot 10 uur gewerkt en anderen ook nog de halve nacht door. Zaterdagochtend om 5 uur weer verder want om half 7 zou het gaan gebeuren, maar dat is toch niet gelukt om het een of ander, sterker nog: het werd uitgesteld naar dinsdag en ondertussen staat het gepland voor woensdag :). Maar juist daarom is het allemaal erg leuk en heb ik het fantastisch naar m’n zin bij deze job.

2 weken geleden op zondagavond werd ik uitgenodigd bij een gezellige boerenfamilie om op de koffie te komen. Dat zijn de zus en schoonbroer van Allen, die schoonbroer leerde ik kennen omdatie de vrijdag daarvoor de tuin in kwam wandelen met een tasje bier want hij had een beetje dorst. Dus ik daar zondagavond heen, en gezellig met de hele familie (ook een bijna ontelbaar stuk of 7 kinderen) aan een enorme tafel soep en taart etc. met koffie enzo gegeten en gedronken. En m’n verhaal verteld waar ik allemaal geweest was en waar ik nog van plan was heen te gaan. Alaska. Ja dat wisten Jullie allemaal natuurlijk ook nog niet dus bij deze. Daarbij kreeg ik de waarschuwing dat je dan wel 3000 kilometer moest rijden naar het volgende tankstation en dat ze daar mosquito’s hebben van 30 centimeter maar dat ik vast wel bij een lieve eskimo in z’n iglo mocht slapen. Maar uiteindelijk werden wel alle atlassen erbij gehaald en moesten ze toch even weten wat het plan was. Kortom, enorm gezellig.

Vorige week is Petra het weekend langsgeweest. Die is voor een maand in Canada, op bezoek bij familie in Edmonton, en daarvandaar BC doorgereist naar Vancouver Island en daarna weer terug richting Alberta. En onderweg uiteraard gezellig hierlangs. Zaterdagavond hier aangekomen. Toen hebben we bij het meer van Picture Butte een vuur gemaakt en worstjes gebakken. En vooral weer lekker bijgepraat. Zij sliep in de “Bed and Breakfast” van Sylvia voor 3 nachten. (daar had ik nog een keer mijn allerliefste gezicht voor nodig en m’n bewijs van goed gedrag van de vorige keer om voor de aller aller laatste keer iemand in het bed and breakfast te krijgen) Zondag hier in Picture Butte geweest. Maandag en dinsdag had ik vrij dus gingen we op avontuur. Eerst naar het Dinosaur Provincial Park, dat is een plek waar ze veel dinosaurus botten gevonden hebben, en dr is ook een museum bij en een camping etc. daarna zijn we op weg gegaan naar Calgary, daar hadden we een motel geboekt. Onderweg daarnaartoe kregen we een enorme stormregenonweersbui op ons dak, waar bij het van 25 naar 10 graden afkoelde. Was wel een heel gaaf gezicht. Dinsdag zijn we nog naar Calgary zoo geweest, en ´s avonds weer naar Picture Butte gereden. De volgende dag ging ik weer aan het werk en Petra weer verder door de nationale parken richting Edmonton.

Goed dit was het verhaal weer eventjes tot zover. De tijd gaat hier wel weer keihard, ik zit hier alweer ruim 4 weken en ook de datum dat ik weer terug hoop te vliegen naar Nederland komt ook eng snel en dichtbij. Aan de andere kant heb ik daar ook heel veel zin in hoor, maar nu nog eventjes niet ;)

Allemaal de hartelijke groeten weer, werkse en succes weer op school na de vakantie en tot de volgende keer.

Krijn