Roadtrip USA tweede gedeelte
Door: Krijn
15 Juli 2011 | Verenigde Staten, Hurricane
Hallo daar,
En hier is het vervolg. Momenteel zit ik in een motel in Hurricane, vlakbij Zion National Park.
Het vorige reisverslag sloot af bij die bewuste mac donalds (was trouwens in Willits niet in Williot) ge-internet en een broodje gegeten. Het was ondertussen buiten bloedheet geworden voor ons doen, dat was wel apart, toen we ‘smorgens weggingen van de camping was het echt koud, dus met de trui aan in de auto, en toen we ‘s middags aankwamen in San Rafaël was het 28 graden ofzo.
We hadden bedacht om buiten San Francisco ergens een motel op te zoeken, en dat werd dus een motel 6 in San Rafaël. Dat was zo geregeld. Rond 6 uur gingen we naar San Francisco. We hadden gevraagd bij de receptie hoe we het handigst met het openbaar vervoer naar de stad konden maar dat was gewoon niet makkelijk omdat er niet zo veel reed, want het was een nationale feestdag. 4 juli is namelijk Onafhankelijkheidsdag. Dan zijn er overdag verschillende activiteiten in de stad maar dat was allemaal al klaar en ’s avonds steken ze vuurwerk af, beetje te vergelijken met onze Bevrijdingsdag.
Wij gingen dus met de auto omdat het openbaar vervoer niet echt handig was. Bovendien kon je na 6 uur gratis parkeren. En dat was wel heel gaaf want toen kwamen we tussen de bergen vandaan, over de Golden Gate Bridge, en zo konden we San Francisco heel mooi zien liggen. In de stad aangekomen hebben we eerst een tijdje naar een parkeerplek gezocht, er kwamen blijkbaar heel veel mensen voor het vuurwerk naar de stad toe. Daarna hebben we broodjes gehaald en in het park gegeten. In San Francisco is het vaak kouder dan verder het land in hebben we gemerkt, het was namelijk gewoon bijna koud toen we zaten te eten en later naar het vuurwerk stonden te kijken. Dat komt omdat het water waar de stad aanligt en waar de golden gate dus overheen gaat een open verbinding is met de oceaan waar het vaak waait en waardoor er ook vaak een wolk om de brug heen hangt. Daarna het vuurwerk gekeken en net als alle andere mensen weer in de auto gestapt en teruggereden naar het motel. Het is allemaal niet zo feestelijk als in Nederland, iedereen kijkt ff naar het vuurwerk en gaat dan weer naar huis.
De volgende dag hebben we de hele dag in de stad doorgebracht. We zijn met de Ferry ernaartoe gegaan. Daar kon je de auto gratis parkeren en voor een paar dollar een half uur naar de overkant varen en dan was je gelijk in het centrum. Toen we vertrokken was het weer best wel warm, maar halverwege de overtocht kwam er een soort storm en mist opzetten waardoor het gewoon koud was. Dat kwam weer door die verbinding met de oceaan, we gingen namelijk over het water waar ook de Golden Gate Bridge overheen ligt. Aangekomen in de stad eerst een rondje gelopen door het centrum, daarna op het dakterras bij de Cheesecake Factory op Union Square een heerlijk maaltje verorberd. Daarna een uur lang kleding geshopt. Daarna verder met onze rondwandeling. We hebben die dag heel wat mijlen afgewandeld. Naar de Lombard Street geweest, dat is een hele steile straat met 10 minihaarspeldbochten en helemaal vol met bloemen en planten wat een erg leuk gezicht geeft, daarom hoort die straat ook bij de top 10 van dingen die je in San Francisco moet zien. Verder gelopen naar de Fishermans Wharf, dat is de grote toeristische plek van de stad, daar staat het vol met souvenirwinkeltjes etc. Vanaf daar lopen er rond de 40 pieren de San Francisco bay in, die aangelegd zijn om van daaraf schepen te laden en te lossen. 1 van die pieren, nr 39 is ingericht voor toeristen met winkeltjes, restaurantjes etc. ook liggen daar in de winter 600 zeeleeuwen te chillen op een vlonder. In de zomer gaan ze naar mexico om babyzeeleeuwtjes te krijgen. Dus toen wij daar waren lagen er maar een stuk of 5, die hadden blijkbaar geen zin om helemaal naar mexico te moeten zwemmen. Toen zijn we langs die werf weer teruggelopen naar pier 1 want daarvandaan ging de ferry terug naar San Rafaël.
Teruggekomen bij het motel hebben we nog een biertje gedronken en daarna zouden we gaan slapen. Tot we ontdekten dat er buiten 3 politieauto’s op het binnenplaatsje van het motel stonden. Er was blijkbaar ruzie geweest en ze liepen in alle plantenbakken te zoeken naar iets en het eindigde ermee dat er 2 mensen opgepakt en afgevoerd werden en dat er 1 auto van het pleintje weggetakeld werd. Ook lekker om te weten dat je zulke buren hebt.
De volgende ochtend zijn we op weg gegaan naar Yosemite National park. Dat was ongeveer 3,5 uur rijden dus een mooie afstand. Het was die dag opnieuw erg warm en we reden nu ook echt over een prairie dus zonder airco was het best wel een beetje smeltweer in de auto, maar dat is misschien wel goed om vast aan te wennen want het zal vast niet koeler worden in de Grand Canyon. Het eerste stuk was dus helemaal vlak en daarna kwamen we weer in de bergen. Dat was best een steile weg met een heleboel slingerbochten. Als je daar wat hoger komt, kom je ook weer tussen de bomen dus wordt de temperatuur weer lekker. Aangekomen bij het park hebben we eerst gevraagd wat er allemaal te doen is en waar we eventueel een camping zouden kunnen vinden. Alle campings waren vol in de rest van het park, behalve de camping naast de ingang, daar waren nog een paar plekjes vrij. Dus die hebben we toen maar genomen. We zouden ’s avonds al een gedeelte van het park gaan bekijken en het nadeel was dan dus dat we daarna weer terug moesten rijden naar het begin. Maar goed, eerst de tent opgezet en daarna het park in gereden. Het is echt een ontzettend mooi park, met adembenemende uitzichten. Die avond hebben we vooral heel veel steile bergen gezien en watervallen. En op die uitzichtpunten kan je ook letterlijk 10-tallen mijlen ver kijken. Check de foto’s maar. Er zijn 7 hoogtepunten in het park, en daar gaan de meeste mensen dan ook op af, maar waar al die mensen zitten is maar ongeveer 5 procent van het park, en de rest kan je eigenlijk alleen in als je wat meer ervaring hebt met klimmen en wandelen. Die 5 procent van het park is wel heel netjes aangelegd met asfaltweggetjes en duidelijke borden waar alles is enzo. Er komen 4 miljoen bezoekers per jaar naar het park dus het is er echt druk. Op de terugweg naar de camping hebben we een kwartier in de file gestaan, in een nationaal natuurpark. Dat was wel jammer, overal waar je stopte om te kijken en foto’s te maken stonden nog minstens 30 mensen en soms 300 om ook te kijken. Wij weer terug naar de camping en een gezond maaltje gekookt (aardappelen vlees en broccoli) Het was intussen al bijna donker en we gingen die avond vroeg naar bed. De volgende dag hebben we nog een groot gedeelte van het park gezien. Eerst een rit van 16 mijl gemaakt de berg op om een uitzicht te hebben over de vallei. Op het hoogste punt reden we op een hoogte van 7000 voet, dat is iets meer dan 2000 meter. Naast de vangrail is dan een afgrond die honderden meters de diepte in gaat, waar je dus ook een hel mooi uitzicht hebt. Bovenop de berg was het een ware mierenhoop van mensen, maar had je wel weer een bloedstollend uitzicht op een bergpartij en watervallen.
Terug van die berg zijn we naar een plek gereden waar de grootste bomen ter wereld groeien, sequoia bomen. Het was ons al opgevallen dat er veel verbrande stukken bos waren en dat sommige bomen wel zwart geblakerd waren maar nog leefden. Het schijnt dus zo te zijn dat Sequoia bomen vuur “nodig hebben”, waardoor andere bomen verbranden. Daarnaast moeten de zaden van de Sequoia gedeeltelijk verbrand zijn om sequoia babytjes te krijgen. Toen er mensen kwamen wonen in het Sequoia bos gingen ze de natuurlijke bosbranden blussen wat er voor zorgde dat er geen nieuwe Sequoia’s kwamen, maar dat het bos dichtgroeide met andere bomen nu is er dus af en toe een geregelde bosbrand die ervoor zorgt dat de andere bomen verbranden en de Sequoia’s door hun dikke bast, de brand overleven en zelfs beter kunnen voortplanten door die brand. Als de bomen omvallen liggen ze nog eeuwen op de grond omdat ze bestand zijn tegen rot en insecten.
Na het bezoek aan het sequoiabos zijn we het park uitgereden op weg naar Los Angeles. Een rit van ongeveer 4 uur. We hadden een motel 30 mijl buiten de stad gevonden in Thousend Oaks. Daar kwamen we die avond best laat aan, omdat we ook nog een hele tijd in Yosemite Park waren gebleven. Dus daar hebben we toen geïnstalleerd. We zouden daar tot en met het weekend blijven, dus 4 overnachtingen.
De volgende dag zijn we naar het strand geweest. De weg naar de kust was een eindeloze kronkelweg door de bergen, maar wel leuk om te rijden. Daarna lekker de hele middag op de strand gezeten en in de golven van de oceaan gezwommen. ’s Avonds zijn we nog langs de zee, door Malibu en Santa Monica gereden en daarna weer terug naar het motel.
De volgende dag (zaterdag inmiddels) Zijn we naar Los Angeles gegaan. Eerst vanaf Thousand Oaks een uur rijden waarbij het hoe dichter we bij de stad kwamen steeds drukker en voller met auto’s werd. De auto geparkeerd in Beverly Hills, de wijk waar een heleboel rijke popsterren en acteurs wonen. En een rondje gelopen door de straat met de duurste kleding en sieraden winkels. Daarna weer in de auto gestapt en naar Hollywood gereden. over de Sunset Boulevard. We wilden daar graag even stoppen en een rondje lopen, dus de auto geparkeerd en gekeken wat het kost om daar te parkeren, bleek het een plekje te zijn waar je alleen mensen af mag zetten voor het restaurant waar we voor stonden. En toen ontdekten we dat de sleutel nog in het contact zat en dat we de deuren op slot hadden gedaan om bij de parkeerautomaat te gaan kijken. Daar stonden we dan, midden op de Sunset Boulevard in Hollywood LA, pal voor een terras waar een ziljoen mensen zaten te eten en ondertussen lekker konden genieten van het tafereel wat zich daar af begon te spelen. Bovendien scoorde onze auto ongeveer -738 vergeleken met alle bolides die er in LA rondrijden en waar we dus tussenin geparkeerd stonden. Wij zaten al te rekenen op 10-tallen dollars die het ons zouden gaan kosten om de auto open te breken, maar dat viel gelukkig reuze mee, en dan blijkt dus dat het verstandiger is om in LA je sleutel in de auto op te sluiten dan in Las Vegas :). De jongedame die bij het terras mensen een plekje stond te wijzen wilde ons heel graag helpen, en samen met de AAA-pas (ANWB) én de telefoon van nog een andere hele lieve collega stond er binnen een uur een auto-openmaker voor de deur. Die heeft toen een minuut met een stuk ijzer tussen het raam en de deur zitten hengsten en toen wastie weer open. Het koste ons $0,00 doordat we het pasje van dat meisje mochten gebruiken. In de tussentijd hebben wij lekker op het terras een colaatje gedronken dus eigenlijk was het probleem binnen een uur opgelost onder het genot van een drankje. Natuurlijk kostte het ons wel een iets ruimere fooi dan normaal, maar dat hadden ze dik verdiend. Daarna hebben we de auto geparkeerd en over de walk of fame gelopen, dat is een straat waar de namen van veel acteurs op de grond staan geschreven. Door een man met een hoed en een enorme zonnebril op, werden wij op overdonderende wijze enthousiast gemaakt voor een rondje LA sightseeing. Een uurtje later zaten we bij een mannetje in een busje zonder dak met nog 10 andere mensen en scheurden we door de straatjes van Hollywood en Beverly Hills. Langs allerlei bijzondere plaatsen en huizen zoals het huis waar Michael Jackson overleden is en langs de huizen van bekende acteurs en popsterren. Uiteraard had de meneer die voor ons het busje bestuurde en ondertussen non stop aan het praten was, een heleboel van die mensen al een keer in het echt gezien bij tankstations en eettentjes etc. Was wel heel leuk om een keertje rond te rijden, daarmee hebben we in korte tijd heel veel gezien. Daarna zijn we teruggereden naar Thousand Oaks, daar in de buurt nog wat boodschappen voor het weekend, en toen teruggegaan naar het motel. Toen hebben we op de hotelkamer zitten wachten tot Lizanne jarig werd want dat was de 10e. daar hebben we toen een donut op gegeten en een biertje op gedronken. Ook de zondag waren we nog in het motel in Thousand Oaks.
Maandagochtend zijn we vertrokken op weg naar Las Vegas, daar zijn we maandagavond en dinsdag geweest, woensdag naar de Grand Canyon gereden, Donderdag daar geweest, en vandaag naar Zion National Park. Een wat uitgbreider verhaal daarover volgt binnenkort.
Groeten allemaal!
En hier is het vervolg. Momenteel zit ik in een motel in Hurricane, vlakbij Zion National Park.
Het vorige reisverslag sloot af bij die bewuste mac donalds (was trouwens in Willits niet in Williot) ge-internet en een broodje gegeten. Het was ondertussen buiten bloedheet geworden voor ons doen, dat was wel apart, toen we ‘smorgens weggingen van de camping was het echt koud, dus met de trui aan in de auto, en toen we ‘s middags aankwamen in San Rafaël was het 28 graden ofzo.
We hadden bedacht om buiten San Francisco ergens een motel op te zoeken, en dat werd dus een motel 6 in San Rafaël. Dat was zo geregeld. Rond 6 uur gingen we naar San Francisco. We hadden gevraagd bij de receptie hoe we het handigst met het openbaar vervoer naar de stad konden maar dat was gewoon niet makkelijk omdat er niet zo veel reed, want het was een nationale feestdag. 4 juli is namelijk Onafhankelijkheidsdag. Dan zijn er overdag verschillende activiteiten in de stad maar dat was allemaal al klaar en ’s avonds steken ze vuurwerk af, beetje te vergelijken met onze Bevrijdingsdag.
Wij gingen dus met de auto omdat het openbaar vervoer niet echt handig was. Bovendien kon je na 6 uur gratis parkeren. En dat was wel heel gaaf want toen kwamen we tussen de bergen vandaan, over de Golden Gate Bridge, en zo konden we San Francisco heel mooi zien liggen. In de stad aangekomen hebben we eerst een tijdje naar een parkeerplek gezocht, er kwamen blijkbaar heel veel mensen voor het vuurwerk naar de stad toe. Daarna hebben we broodjes gehaald en in het park gegeten. In San Francisco is het vaak kouder dan verder het land in hebben we gemerkt, het was namelijk gewoon bijna koud toen we zaten te eten en later naar het vuurwerk stonden te kijken. Dat komt omdat het water waar de stad aanligt en waar de golden gate dus overheen gaat een open verbinding is met de oceaan waar het vaak waait en waardoor er ook vaak een wolk om de brug heen hangt. Daarna het vuurwerk gekeken en net als alle andere mensen weer in de auto gestapt en teruggereden naar het motel. Het is allemaal niet zo feestelijk als in Nederland, iedereen kijkt ff naar het vuurwerk en gaat dan weer naar huis.
De volgende dag hebben we de hele dag in de stad doorgebracht. We zijn met de Ferry ernaartoe gegaan. Daar kon je de auto gratis parkeren en voor een paar dollar een half uur naar de overkant varen en dan was je gelijk in het centrum. Toen we vertrokken was het weer best wel warm, maar halverwege de overtocht kwam er een soort storm en mist opzetten waardoor het gewoon koud was. Dat kwam weer door die verbinding met de oceaan, we gingen namelijk over het water waar ook de Golden Gate Bridge overheen ligt. Aangekomen in de stad eerst een rondje gelopen door het centrum, daarna op het dakterras bij de Cheesecake Factory op Union Square een heerlijk maaltje verorberd. Daarna een uur lang kleding geshopt. Daarna verder met onze rondwandeling. We hebben die dag heel wat mijlen afgewandeld. Naar de Lombard Street geweest, dat is een hele steile straat met 10 minihaarspeldbochten en helemaal vol met bloemen en planten wat een erg leuk gezicht geeft, daarom hoort die straat ook bij de top 10 van dingen die je in San Francisco moet zien. Verder gelopen naar de Fishermans Wharf, dat is de grote toeristische plek van de stad, daar staat het vol met souvenirwinkeltjes etc. Vanaf daar lopen er rond de 40 pieren de San Francisco bay in, die aangelegd zijn om van daaraf schepen te laden en te lossen. 1 van die pieren, nr 39 is ingericht voor toeristen met winkeltjes, restaurantjes etc. ook liggen daar in de winter 600 zeeleeuwen te chillen op een vlonder. In de zomer gaan ze naar mexico om babyzeeleeuwtjes te krijgen. Dus toen wij daar waren lagen er maar een stuk of 5, die hadden blijkbaar geen zin om helemaal naar mexico te moeten zwemmen. Toen zijn we langs die werf weer teruggelopen naar pier 1 want daarvandaan ging de ferry terug naar San Rafaël.
Teruggekomen bij het motel hebben we nog een biertje gedronken en daarna zouden we gaan slapen. Tot we ontdekten dat er buiten 3 politieauto’s op het binnenplaatsje van het motel stonden. Er was blijkbaar ruzie geweest en ze liepen in alle plantenbakken te zoeken naar iets en het eindigde ermee dat er 2 mensen opgepakt en afgevoerd werden en dat er 1 auto van het pleintje weggetakeld werd. Ook lekker om te weten dat je zulke buren hebt.
De volgende ochtend zijn we op weg gegaan naar Yosemite National park. Dat was ongeveer 3,5 uur rijden dus een mooie afstand. Het was die dag opnieuw erg warm en we reden nu ook echt over een prairie dus zonder airco was het best wel een beetje smeltweer in de auto, maar dat is misschien wel goed om vast aan te wennen want het zal vast niet koeler worden in de Grand Canyon. Het eerste stuk was dus helemaal vlak en daarna kwamen we weer in de bergen. Dat was best een steile weg met een heleboel slingerbochten. Als je daar wat hoger komt, kom je ook weer tussen de bomen dus wordt de temperatuur weer lekker. Aangekomen bij het park hebben we eerst gevraagd wat er allemaal te doen is en waar we eventueel een camping zouden kunnen vinden. Alle campings waren vol in de rest van het park, behalve de camping naast de ingang, daar waren nog een paar plekjes vrij. Dus die hebben we toen maar genomen. We zouden ’s avonds al een gedeelte van het park gaan bekijken en het nadeel was dan dus dat we daarna weer terug moesten rijden naar het begin. Maar goed, eerst de tent opgezet en daarna het park in gereden. Het is echt een ontzettend mooi park, met adembenemende uitzichten. Die avond hebben we vooral heel veel steile bergen gezien en watervallen. En op die uitzichtpunten kan je ook letterlijk 10-tallen mijlen ver kijken. Check de foto’s maar. Er zijn 7 hoogtepunten in het park, en daar gaan de meeste mensen dan ook op af, maar waar al die mensen zitten is maar ongeveer 5 procent van het park, en de rest kan je eigenlijk alleen in als je wat meer ervaring hebt met klimmen en wandelen. Die 5 procent van het park is wel heel netjes aangelegd met asfaltweggetjes en duidelijke borden waar alles is enzo. Er komen 4 miljoen bezoekers per jaar naar het park dus het is er echt druk. Op de terugweg naar de camping hebben we een kwartier in de file gestaan, in een nationaal natuurpark. Dat was wel jammer, overal waar je stopte om te kijken en foto’s te maken stonden nog minstens 30 mensen en soms 300 om ook te kijken. Wij weer terug naar de camping en een gezond maaltje gekookt (aardappelen vlees en broccoli) Het was intussen al bijna donker en we gingen die avond vroeg naar bed. De volgende dag hebben we nog een groot gedeelte van het park gezien. Eerst een rit van 16 mijl gemaakt de berg op om een uitzicht te hebben over de vallei. Op het hoogste punt reden we op een hoogte van 7000 voet, dat is iets meer dan 2000 meter. Naast de vangrail is dan een afgrond die honderden meters de diepte in gaat, waar je dus ook een hel mooi uitzicht hebt. Bovenop de berg was het een ware mierenhoop van mensen, maar had je wel weer een bloedstollend uitzicht op een bergpartij en watervallen.
Terug van die berg zijn we naar een plek gereden waar de grootste bomen ter wereld groeien, sequoia bomen. Het was ons al opgevallen dat er veel verbrande stukken bos waren en dat sommige bomen wel zwart geblakerd waren maar nog leefden. Het schijnt dus zo te zijn dat Sequoia bomen vuur “nodig hebben”, waardoor andere bomen verbranden. Daarnaast moeten de zaden van de Sequoia gedeeltelijk verbrand zijn om sequoia babytjes te krijgen. Toen er mensen kwamen wonen in het Sequoia bos gingen ze de natuurlijke bosbranden blussen wat er voor zorgde dat er geen nieuwe Sequoia’s kwamen, maar dat het bos dichtgroeide met andere bomen nu is er dus af en toe een geregelde bosbrand die ervoor zorgt dat de andere bomen verbranden en de Sequoia’s door hun dikke bast, de brand overleven en zelfs beter kunnen voortplanten door die brand. Als de bomen omvallen liggen ze nog eeuwen op de grond omdat ze bestand zijn tegen rot en insecten.
Na het bezoek aan het sequoiabos zijn we het park uitgereden op weg naar Los Angeles. Een rit van ongeveer 4 uur. We hadden een motel 30 mijl buiten de stad gevonden in Thousend Oaks. Daar kwamen we die avond best laat aan, omdat we ook nog een hele tijd in Yosemite Park waren gebleven. Dus daar hebben we toen geïnstalleerd. We zouden daar tot en met het weekend blijven, dus 4 overnachtingen.
De volgende dag zijn we naar het strand geweest. De weg naar de kust was een eindeloze kronkelweg door de bergen, maar wel leuk om te rijden. Daarna lekker de hele middag op de strand gezeten en in de golven van de oceaan gezwommen. ’s Avonds zijn we nog langs de zee, door Malibu en Santa Monica gereden en daarna weer terug naar het motel.
De volgende dag (zaterdag inmiddels) Zijn we naar Los Angeles gegaan. Eerst vanaf Thousand Oaks een uur rijden waarbij het hoe dichter we bij de stad kwamen steeds drukker en voller met auto’s werd. De auto geparkeerd in Beverly Hills, de wijk waar een heleboel rijke popsterren en acteurs wonen. En een rondje gelopen door de straat met de duurste kleding en sieraden winkels. Daarna weer in de auto gestapt en naar Hollywood gereden. over de Sunset Boulevard. We wilden daar graag even stoppen en een rondje lopen, dus de auto geparkeerd en gekeken wat het kost om daar te parkeren, bleek het een plekje te zijn waar je alleen mensen af mag zetten voor het restaurant waar we voor stonden. En toen ontdekten we dat de sleutel nog in het contact zat en dat we de deuren op slot hadden gedaan om bij de parkeerautomaat te gaan kijken. Daar stonden we dan, midden op de Sunset Boulevard in Hollywood LA, pal voor een terras waar een ziljoen mensen zaten te eten en ondertussen lekker konden genieten van het tafereel wat zich daar af begon te spelen. Bovendien scoorde onze auto ongeveer -738 vergeleken met alle bolides die er in LA rondrijden en waar we dus tussenin geparkeerd stonden. Wij zaten al te rekenen op 10-tallen dollars die het ons zouden gaan kosten om de auto open te breken, maar dat viel gelukkig reuze mee, en dan blijkt dus dat het verstandiger is om in LA je sleutel in de auto op te sluiten dan in Las Vegas :). De jongedame die bij het terras mensen een plekje stond te wijzen wilde ons heel graag helpen, en samen met de AAA-pas (ANWB) én de telefoon van nog een andere hele lieve collega stond er binnen een uur een auto-openmaker voor de deur. Die heeft toen een minuut met een stuk ijzer tussen het raam en de deur zitten hengsten en toen wastie weer open. Het koste ons $0,00 doordat we het pasje van dat meisje mochten gebruiken. In de tussentijd hebben wij lekker op het terras een colaatje gedronken dus eigenlijk was het probleem binnen een uur opgelost onder het genot van een drankje. Natuurlijk kostte het ons wel een iets ruimere fooi dan normaal, maar dat hadden ze dik verdiend. Daarna hebben we de auto geparkeerd en over de walk of fame gelopen, dat is een straat waar de namen van veel acteurs op de grond staan geschreven. Door een man met een hoed en een enorme zonnebril op, werden wij op overdonderende wijze enthousiast gemaakt voor een rondje LA sightseeing. Een uurtje later zaten we bij een mannetje in een busje zonder dak met nog 10 andere mensen en scheurden we door de straatjes van Hollywood en Beverly Hills. Langs allerlei bijzondere plaatsen en huizen zoals het huis waar Michael Jackson overleden is en langs de huizen van bekende acteurs en popsterren. Uiteraard had de meneer die voor ons het busje bestuurde en ondertussen non stop aan het praten was, een heleboel van die mensen al een keer in het echt gezien bij tankstations en eettentjes etc. Was wel heel leuk om een keertje rond te rijden, daarmee hebben we in korte tijd heel veel gezien. Daarna zijn we teruggereden naar Thousand Oaks, daar in de buurt nog wat boodschappen voor het weekend, en toen teruggegaan naar het motel. Toen hebben we op de hotelkamer zitten wachten tot Lizanne jarig werd want dat was de 10e. daar hebben we toen een donut op gegeten en een biertje op gedronken. Ook de zondag waren we nog in het motel in Thousand Oaks.
Maandagochtend zijn we vertrokken op weg naar Las Vegas, daar zijn we maandagavond en dinsdag geweest, woensdag naar de Grand Canyon gereden, Donderdag daar geweest, en vandaag naar Zion National Park. Een wat uitgbreider verhaal daarover volgt binnenkort.
Groeten allemaal!
-
16 Juli 2011 - 14:48
Guido En Marie-Anne:
Ha feestbeest!
Wat een heerlijk verhaal! Je hebt het daar ongelooflijk naar je zin, wil je dr niet blijven?
Trouwes, die banden, waar moeten die onder komen??? Is dat van een transinosaurustruck? Men, wat een dingen!
Leuk zo veel foto's! Wat een bizarre uitzichten zie jij zeg!!
Heeeel veel plezier daar nog verder!
Liefs ons -
16 Juli 2011 - 19:22
Cornellie:
Hey qwin
jij heb egt geluk man!!!
want als je pijpenstelen nodig hebt moet je ze hier komen halen.
het regent aan 1 stuk door maar het is niet koud.
toch zou ik liever bij de zeeleeuwen en de oceaan zijn!!
maar nog veel liever bij JOU!!!!!!!!
trouwens, zitten er kwallen in de oceaan??
dat zou minder zijn :P
doe voorzichtig hea!!
heeel veel XXX
van mij -
19 Juli 2011 - 21:44
Wielemaaar:
gruwlijk krijnie!!!,
nog steeds goed naar het zin daarzo?:P wat zijn je plannen allemaa?
of zit jij geen plannen te maken? hele vette foto's man!.
ik spreek je weer man, we moete ff bellen binnenkort kan dat?
latess -
20 Juli 2011 - 23:56
Cockie:
Met z'n bekakte undercover politieslippers!
Haha! -
22 Juli 2011 - 18:49
BasJan En Janita:
Hey Krijn!
Wat leuk om alles te lezen, en een geweldige ervaring om al die plaatsen/bezienswaardigheden te zien! Geniet er lekker van!
Groetjes,
BasJan en Janita -
22 Juli 2011 - 18:49
BasJan En Janita:
Hey Krijn!
Wat leuk om alles te lezen, en een geweldige ervaring om al die plaatsen/bezienswaardigheden te zien! Geniet er lekker van!
Groetjes,
BasJan en Janita -
25 Juli 2011 - 06:20
Lizanne:
je zegt wel wat van mij met die meeuwenkakfoto maar zelf zet ie em ook online he... ;)
-
27 Juli 2011 - 18:24
Arend:
echt een super toffe belevenis die reis van jou!!
Enjoy! -
14 September 2011 - 13:27
Sander:
Hey Krijn,
ik heb geloof ik een paar up-datjes gemist! Bij deze ben ik even een inhaalslag aan het maken!
Het lijkt me geweldig om gewoon rond te lopen op plekken die je eigenlijk alleen maar van de 'plaatjes' kent!
Je eet af en toe zelfs gezond! Volgens mij is de Broccoli makkelijk te krijgen daar.....:)
Groet,
Sander
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley